In mijn werk en privéleven maak ik deel uit van heel veel teams. Heel hechte, veel communicerende en vaak bij elkaar komende groepen en lossere verbanden, waarbij meerdere mensen heel zelfstandig opereren, maar nog altijd samen een team vormen. Van teams die vooral online werken en via WhatsApp communiceren tot werkgroepen die het liefst in real life vergaderen tot er niets meer te zeggen is. Goede teams hebben wat mij betreft een ding gemeen: het voelt als een machine die blijft draaien, als radartjes die gesmeerd lopen.
Vorige week tijdens het tweede blok van mijn opleiding Kindercoach met de hond als co-coach besefte ik dat ik nog een team heb en ben: met mijn hond Bisou. Een dreamteam wat mij betreft – we weten wat we aan elkaar hebben, wat we willen en onze patronen zijn nu na drie jaar bij elkaar goed ingesleten. Je ziet en merkt het vooral als je ineens gaat werken met een andere hond, of, en dat is ook leuk om te zien, als Bisou met een andere coach aan het werk gaat. Het voelt anders. Doorgaan met het lezen van “Over taak, rol en team – wat als je het anders doet?”